Oul can da Gerenzan e oul can da Turàà

Una poesia di Maurin Moretti dedicata esclusivamente alla gente di Gerenzano e Turate (tanto gli altri non la capirebbero comunque)


 
OUL CAN DA GERENZAN E OUL CAN DA TURA'A'
 
Oun di grand poeta dialettal roumanesch Trilussa,
al secul Carlo Alberto Salustri, 1871-1950,
l'è riouscì a scrii nelle so 100 nouvel,
fà parlà nella so manera, can, gatt, leon, scimmi,
tartarugh e chi ga n'ha, pù na met,
con oun final ouna mural ecceziounal,
trascrit in diversi lingue stranier.
Ouna eccezion però l'ha lassà in drè,
quella che cunti sù mi adess.
L'è ouna sturiella che la sa tramandava
da generazion in generazion,
dai noster nonni e dai noster pà,
"oul can da Gerenzan e oul can da Turàà".
Du dialet divers, du paes confinant, do provinc,
Com e Vares, do mentalità, do crap da scepà.
Diseva oul me nonno, quand andavan a Turàà
per vend o coumprà la vaca, vegnevan a cà senza danèè
con la corda in man, e bot de orbi in soprappiù.
Vegnem alla storiella del temp passà,
original anca mo al dì d'in coeu.
Gh'era ouna voolta oun can da Turàà
che al gh'aveva in bocca oun toc da carna,
al  s'è incountrà con oun can da Gerenzan,
che al gh'è dì, "de che paes te set?",
subit al gh'a rispoundù "sun de Turààà!",
l'ha slargà la bocca e oul toc
de carna l'è andà in terra, oul can da Gerenzan
subit l'ha mitù in bocca, oul can de Turàà,
nell'aver pers oul bucon, pensand de rifas,
l'ha fà istess, al gh'a replicàà, "da che paes
te set?", al gh'a rispoundù "sun de Gerenzan!"
ma l'ha tegnù streng i dinc che oul toc
da carna in terra l'è minga andàà.
Adess i tempi in cambià, gh'è pou quella
rivalità che gh'era ouna voolta,
gh'è amicizia, alegria, pas e così sia.
 
Maurin Moretti